- Co to jest? – to najczęściej powtarzane pytanie, które od kilku dni można usłyszeć w bibliotece szkolnej. Uczniowie zatrzymują się przy stolikach, na których leżą szyszki i gałązki drzew i krzewów. Czytają napisy, ale niewiele rozumieją, bo przecież nie każdy wie, co znaczy Picea omorika, Pinus nigra czy Abies concolor.
Pani Anna Okulicz – nauczyciel przedmiotów zawodowych – wyjaśnia, że w ten sposób będzie sprawdzać umiejętność rozpoznawania drzew i krzewów ozdobnych. – Wiedzę teoretyczną z dendrologii uczniowie zdobywają dzięki podręcznikom czy albumom, ale to nie to samo, co wziąć do ręki szyszki i porównać ich wielkość albo złamać igiełkę i poczuć jej zapach – podkreśla pani Okulicz. – Tutaj uczeń rozpoznaje empirycznie, a nie na obrazku części drzew i krzewów iglastych – dodaje nauczycielka. – Widzi kolory igieł – inne u góry, inne u dołu – które decydują o nazwie krzewu czy drzewa. Delikatne muśnięcie gałązki ułatwi mu zapamiętanie nazwy sosny wejmutki. Przekona się też, jak brzydko pachnie jodłowiec sabiński, a po zapachu cytryny rozpozna jodłę jednobarwną.
Przygotowana pomoc dydaktyczna nie tylko ułatwia zapamiętywanie i rozpoznawanie nazw gatunków drzew i krzewów iglastych, ale także popularyzuje wiedzę z dendrologii. Poza tym wzbudza ciekawość, a to – jak zgodnie twierdzą nauczyciele – pierwszy krok do efektywnego nauczania i wychowania młodego człowieka.
